آدم وقتی جوان است به پیری جور دیگری فکر می کند
فکر می کند پیری یک حالت عجیب و غریبی است
که به اندازه صدها کیلومتر و صدها سال از آدم دور است
فکر می کند پیری یک حالت عجیب و غریبی است
که به اندازه صدها کیلومتر و صدها سال از آدم دور است
اما وقتی به آن می رسد می بیند
هنوز همان دخترک پانزده ساله است که موهایش سفید شده
دور چشم هایش چین افتاده ، پاهایش ضعف می رود
و دیگر نمی تواند پله ها را سه تا یکی کند
و از همه بدتر بار خاطره هاست که روی دوش آدم سنگینی می کند ...
هنوز همان دخترک پانزده ساله است که موهایش سفید شده
دور چشم هایش چین افتاده ، پاهایش ضعف می رود
و دیگر نمی تواند پله ها را سه تا یکی کند
و از همه بدتر بار خاطره هاست که روی دوش آدم سنگینی می کند ...
چهل سالگی
ناهید طباطبایی
ناهید طباطبایی
No comments:
Post a Comment