در سیاست نه شوری هست، نه شوقی هست و نه نفرتی؛ نه اخلاقی بودن معنا دارد و نه اخلاقی نبودن. اهالی سیاست به خونسردی جهان را می‌نگرند و بر مبنای بازی قدرت تصمیم می‌گیرند، همین. می‌شود به شکل بازی سیاسی یک سیاستمدار ایراد گرفت اما متهم کردن سیاستمداران به بی‌اخلاقی و مثلا سنگدلی مانند متهم کردن آتش است به سوزاندن. گویی همانقدر که نقد احساسی در هنر مطلوب است، در سیاست بیهوده و نامطلوب خواهد بود
دست‌نوشتار‌های سیاسی-هنری، حسن‌علی آوانسیان
No comments:
Post a Comment